"DE DIEETBLOG"
Er zijn volledige
bibliotheken geschreven met boeken over afvallen, lijnen, dieet, afslanken... Tienduizenden
manieren, duizenden wondermiddelen. En ze zijn allemaal gericht op DE VROUW.
Maar moderne mannen moeten er ook aan geloven. Vrouwen eisen wasbordjes,
strakke torso’s, gespierde kerels. De bierbuik verliest rap terrein als het aan
de dames ligt. Een schone taak dus voor twee mannen om mede voor alle andere in
paniek rakende kerels te testen welke middeltjes en methodes nu daadwerkelijk
helpen. Geheel in stijl met een flinke korrel zout..
Dit gratis e-book(je) ‘De
Dieetblog’ bestaat uit een aantal dagelijkse columns van Patrick Vestergaard en
Jephery Wijers, in 2012 gepubliceerd op hun blog schrijfduel2.blogspot.com:
Elke dag zuipen. Elke dag vreten. Elke dag
ongezond. Maar ja. Er komt een moment dat het opbreekt. Het verval treedt in.
@Vester71 en @graagwatWijers worden daarom verstandig in 2012. En testten voor
hun lezers het pijnlijk gezonde leven.
Speciaal voor de
aanstaande feestdagen bieden zij dit boekje aan als waarschuwing. Bezint eer
gij begint, hou jezelf een beetje in.. Of anders: aanvaard de consequenties.
Het lijnen zal U niet licht vallen! Zo is althans de ervaring van de auteurs.
Patrick Vestergaard
Jephery Wijers
INHOUDSOPGAVE
Goede(?)morgen
Vestergaard,
God wat een goed idee van
ons. Of eigenlijk van mevrouw Vestergaard, om tegen ons te zeggen dat het best
wat minder kon qua bierconsumptie. En God, wat een goed idee van ons om dan
gelijk door te draven en onderzoek te doen naar de lol van het leven als je
helemaal gezond leeft. Maar daar gaan we dan. Gelukkig hebben we hier een plek
om stoom af te blazen.
Vandaag de eerste
gezonde dag. Nou had ik me goed voorbereid op vandaag door gisteren
voor ongeveer honderd Euro McDonalds en bier naar binnen te harken. Even een
bodempje leggen voor mijn gezonde leven dacht ik zo. Hoe is het in vredesnaam
mogelijk dat je dan toch de volgende ochtend nog met honger wakker word? En met
een droge bek?
Ik open het bal met een
dubbele ristretto. Met een hoop herrie begint het veel te dure apparaat de
bonen te vermalen. Ik ruik de verse bonen, en een heerlijke koffiegeur stijgt
op uit het kopje. Zin in! Gewoontegetrouw trek ik de keukenla open voor twee
suikerklontjes, en dan realiseer ik me dat ik die niet mag. Zoetjes heb ik niet
in huis. Volgens mijn ex kan je daar heel ziek van worden. Ik van haar, dus dat
schikt. Ik pak het kopje en neem met weinig overtuiging een slok. Het goedje is
nog niet in mijn slokdarm of de eerste kokhalsneigingen zijn daar. Ik grijp me
vast aan het aanrecht en het kopje valt in scherven in de spoelbak. Wat een
bocht! Hoe moet ik in godsnaam voortaan aan mijn cafeïne komen? Zijn daar
pillen voor? En zijn die gezond of zit daar suiker in? Help, Vester!
Wijers, wat een ellende!
Ik opende mijn lunchbox
en zag tot mijn grote schrik een stuk sla tussen mijn brood zitten. Bovenop het
doosje had mijn vrouw al een briefje geplakt:
'Lieve schat, veel succes met je nieuwe leven.
Vandaag eet je volkorenbrood met geitenkaas en sla. P.S. Ik heb een bekertje
karnemelk in je rugzakje gedaan. Veel liefs van je lieve vrouwtje.'
Normaal zou ik nu bij de
plaatselijke vetboer in de rij staan om een bereklauw met pindasaus of een
patatje oorlog te bestellen. Maar ik had in goed overleg met mijn vrouw
besloten mijn eetgewoonte en vooral mijn drinkgewoonte aan te passen. Ik nam
een hap van de boterham met graankorrels en groenvoer en probeerde het
door te slikken. Snel opende ik het bekertje karnemelk om het weg te
spoelen. Ik slikte en gorgelde tot ik bijna over mijn nek ging. Mijn
lichaam was niet gewend aan zoveel goedbedoelde gezondheid klaarblijkelijk.
Toen ik in mijn
achteruitkijkspiegel naar mijn gezicht keek viel me op dat ik op mijn voorhoofd
allemaal rode vlekken kreeg. Wat verlangde ik vandaag naar mijn oude ongezonde
levensstijl vol met bier en nicotine en vooral het vet van de frituur.
Toen ik thuiskwam zat mijn vrouw op me te wachten met een kopje versgetrokken
gemberthee. 'Hier schat , dit is goed voor je bloedsomloop’, zei ze met
een gemene grijns op haar gezicht. Wijers waar zijn we aan
begonnen?
Hallo Vester,
Dit bericht tik ik met 1
hand. De andere doet het niet meer. Dat krijg je als je er een
vleesmes van dertig centimeter in laat schieten. Met dank aan Lenny de TV-Dieet
Goeroe.
Ik had nooit gehoord van
dit mens. Zoekend naar hulp op het internet loop je al gauw tegen mensen
als Atkins, Montignac en Sonja Bakker aan. Nou heb ik nieuws voor je: Atkins is
dood. En Montignac ook. Ja, zo kan ik ook afvallen! Bleef Sonja Bakker over.
Als ik de geruchten mag geloven heeft die inmiddels zelf ragout als bloedgroep,
dus maar even verder Googlen. Toen stuitte ik op Lenny. Dat is 'de teevee
diëtist van SBS6', en naar SBS6 kijken alleen maar dikke mensen die vijf keer
per week frituren. En de overige twee dagen naar de frituur gaan. Zij moest dus
wel goed zijn, anders had deze kwaliteitsomroep haar niet gevraagd toch?
Enfin. Lenny adviseert
mij 'pompoen'. Ik dacht dat die bedoeld waren voor Amerikaanse kinderfeestjes
en niet om te eten, maar Lenny vindt van wel. En je wordt er ontzettend dun
van! Je begrijpt, dit sprak mij gelijk aan. Stad en land afgezocht voor een
fijne biologische pompoen en ja hoor! Bij 'de groene passage' had ik prijs. Man
wat is dat een zweefwinkel met zweefmensen, daar zal ik je later over
berichten. Maar voor nu: ik had mijn pompoen binnen. Ik dacht: in de pan met
dat ding. Maar nee, van Lenny moest hij eerst 'in stukjes'. Hoe schreef ze
niet. Met een kloofbijl misschien? Of kijken of de buurman een drilboor heeft
liggen? Na zes keer zonder succes de pompoen van de trap te hebben gegooid
besloot ik een vleesmes te grijpen. De rest is geschiedenis. Het vleesmes deed
waarvoor het bedoeld was. De pompoen is nog heel en ligt in de kliko. Mijn hand
is stuk en ligt in de soda. Lenny valt af. Net als ik, want ik heb niks te
eten. Werkt dus goed!
Wat je ook probeert
Vester, onthoudt: 4 x L.
Lenny Links Laten Liggen!
En nu dit weer Wijers,
De eerste dag van mijn
nieuwe leven zit er bijna op nadat ik avondeten voorgeschoteld heb gekregen
zonder jus of mayonaise. Ik kreeg wat groenvoer, iets van bonen met wat
zemelen. Ik moet zeggen dat ik het niet echt lekker vond maar ik moet nu
doorzetten.
Normaal drink ik na het
eten een halve liter bier uit blik maar gezien mijn belofte om mijn leven
te beteren drink ik nu water met mineralen. Toen ik net in de koelkast keek zag
ik tot mijn schrik dat mijn vrouw al het bier eruit heeft gehaald. ‘Dat heb ik
door de WC gespoeld’ zei ze vlak voordat ik kokend van woede een aanval deed op
de voorraad mandarijnen.
Op de weegschaal zag ik
dat er na een dag al ruim zes ons af is. Op het internet ben ik naarstig op zoek
naar gezond vet voedsel (ik stuur je de linkjes later wel). Mijn vrouw zit me
maar te pushen dat ook beweging erg goed is om af te vallen. Vanavond krijg ik
nog een appeltje en een half kannetje mentholthee.
Ik denk dat ik vroeg naar
bed ga want ik zit te trillen vanwege het geheelonthouden en snak naar een
sigaretje. Wat heb ik een zin in een lekkere zak patat maar ik zal volhouden.
Wijers, succes en hou me op de hoogte van wat je meemaakt. Sterkte.
Hallo Vester,
Ik heb nooit geweten dat
een dag zo lang kan duren. Na mijn gevecht met de pompoen moest ik met mijn
overgebleven hand iets van voedsel zien te bereiden. Nou kan ik met twee handen
al niet koken, en met 1 hand werd het helemaal onmogelijk. Derhalve bestond de
maaltijd uit een half pak basmatirijst aangevuld met een appel die in 1935 nog
best goed was. Nooit toereikend voor iemand die normaal minstens een kilo
avondeten tot zich neemt. Maar de geraadpleegde Goeroes boden
natuurlijk uitkomst! Want, zo las ik: 'Drink twee grote glazen water voor
de maaltijd, dan ben je eerder voldaan en eet je minder'.
Ik heb het geweten. Het
werd de tweede keer vandaag dat ik kokhalzend over de spoelbak hing, omdat mijn
lichaam zich afvroeg wat ik nu voor nietszeggende smakeloze troep probeerde
binnen te brengen. Zo hadden de Goeroes het onbedoeld opnieuw
uitstekend gezien, want nu had ik al geen honger meer zonder een hap te eten.
Wel keelpijn, en een zure bek. Gewoontegetrouw trok ik de koelkast open, en
daar stond hij te glinsteren in het kunstlicht: een bier.. Een vol blikje
heerlijk, koud, calorie- en alcoholrijk BIER, waar je geen six-pack maar
sick-spek van krijgt. Het laatste restje spuug dat ik nog in mijn
mond had verliet als kwijldraadje via mijn mondhoek mijn lichaam, en trillend
reikte ik naar het fonkelende blikje dat als ware het een prachtige vrouw
fluisterde: 'open me, neem me, drink me'...
Met mijn laatste
restje wilskracht smeet ik de koelkastdeur zowat uit zijn hengsels, en
huilend ben ik de bank op gekropen om dit verhaal te delen.
Ik begin langzaam te
begrijpen wat die vrouwen doormaken Vester.. Maar ik begrijp steeds minder
waarom ze dat vrijwillig doen. Sadomasochisten zijn het!
Hallo Wijers,
Om half twee vannacht is
het helemaal mis gegaan met me. Ik lag al een uur te woelen in mijn bed en ben
er toen stiekem uitgekropen. Mijn vrouw die de hele dag thee staat te trekken
voor me lag nog in diepe slaap naast me. Ik sloop naar beneden met een
knorrende maag en ben toen (ja het spijt me zeer) naar de koelkast toe gegaan.
Geheel tegen de regels heb ik een stuk gebakken spek gegeten.
Na dat ik weer een paar
uur geslapen had, maakte mijn vrouw me wakker voor het ontbijt. Vandaag schijn
ik een balansdag te hebben. Dit houdt in dat ik alleen fruit en water mag
hebben en groene thee zonder suiker. Het is nu bijna half zeven en ik verlang
naar een bak koffie met een sigaretje. Ik barst van de honger dus ik eet niet
een maar twee appels met schil want dat is goed voor de vertering.
Bij het plassen zag ik
dat de gele kleur al weer terug is gekomen , hoe is dat bij jou? Nu ga ik
werken met een tas vol met fruit en een anderhalve liter fles water. Mijn vrouw
heeft al m’n geld afgepakt zodat ik niks kan halen bij Eddy de snackkoning.
Wijers, ik hoop dat het
voor een goed doel is want ik voel me behoorlijk slecht.
Hallo Vester,
Ik moet zeggen dat het
bij mij begint te werken. Ik voel me fantastisch! Gereinigd. Zuiver. Gezond.
Had ik dit maar eerder geweten. Voor we begonnen heb ik feitelijk nooit
geleefd, een wereld gaat voor mij open. Zojuist kamillethee ontdekt,
een ware godendrank. En zo'n cracker! Man, of er een engeltje over je tong
pist.
En nou even serieus:
ik verrek van de honger man! Ik zou een moord doen voor een stuk gebakken
spek zoals jij die vannacht uit je koelkast hebt gesnaaid. Had mevrouw
Vestergaard dat niet door vanmorgen?
Ik had in ieder geval net
zo'n rotnacht als jij, of erger. Dromen als een gek, en twee keer wakker
geworden. De eerste keer werd ik wakker van een eend in de sloot achter
me. Serieus overwogen om hem te grazen te nemen en in de oven te gooien. Eend
is natuurlijk lekker, maar had het een gans, meerkoet, zwaan of wat voor andere
vogel dan ook geweest dan had ik dezelfde gedachte. Toch maar blijven liggen,
want hoe krijg je zo'n beest te pakken?
De tweede keer dat ik
wakker werd was door de blaffende hond van de buren. Opnieuw serieus overwogen
om dan dát monster maar in de oven te mikken en op te vreten. Maar ik vond het
risico te groot dat mijn buren als vervanging een nog grotere en nog harder
blaffende wandelende schijtmachine kopen...
Je weet dat vrouwen
ontzettend gemeen kunnen zijn he? Veel erger als mannen. Nou het bewijs is
weer geleverd. Wat zou jij zeggen als je vrouw of een vriendin gaat
lijnen? 'Goh wat goed van je! Knap hoor dat je het zo volhoudt! Goh, je kan het
ook echt al zien!'. Als man doen wij dat. Je steunt zo'n vrouw..
En andersom? Weet je wat
ik te horen kreeg, van twee verschillende exemplaren? 'Goed zeg, succes
ermee. Dan ga ik nu even lekker een broodje kroket scoren bij de Febo...'
Hallo Wijers,
Ik ben kapot van het
harde werken in de bouw zonder ook maar iets fatsoenlijks te eten. Mijn collega
Hans trakteerde vandaag roomsoezen en ik heb het afgeslagen. Ik heb braaf mijn
fruit op en daarbij water gedronken.
Toen ik naar huis ging
zag ik dat onze stamkroeg open was en ik verlangde naar een biertje, maar ik
ben vol gas doorgereden naar huis. Op de weegschaal zag ik dat ik al weer een
halve kilo kwijt was en heb toen gelijk een keer of 9 sit-ups gedaan. Het zweet
gutsde werkelijk van mijn voorhoofd af en ik heb daarna samen met mijn vrouw
een glaasje kamillethee gedronken, zonder suiker natuurlijk.
Op dit moment zit ik aan
de bonen met rijst zonder vlees of jus. Als je nog tips wil om ganzen te vangen
moet je eens op youtube kijken, ik heb daar wat interessante info gevonden. De
ontlasting wordt steeds harder naarmate ik serieuzer ga leven. Ben wel benieuwd
hoe ik er uit zie als ik slank ben, en jij? Na het bier heeft mijn vrouw nu ook
alle chips en vette sauzen weggedaan. Ik ben aan het afzien Wijers. Ik zie al
resultaat en bij jou? Gaat het naar wens?
Bedankt ook voor dat
boekje over afvallen, ik heb er een goede tip uit gehaald. Water moet je eerst
ontkalken voor je het gaat drinken. Dan kun je er veel meer van innemen zonder
aan te komen. Wel kreeg ik er dromen van, over zwevende hamburgers en
wandelende biervaten. Vanmorgen zat mijn slaapkamer op slot en de sleutel lag
onder het kussen van mijn vrouw. Ze had gisteren klaarblijkelijk wél gemerkt
dat ik spek had gestolen..
Ik begin nu echt snel te vermageren (2,3 kilo
in nog geen drie dagen). Hoe is het met jouw gewicht? Terwijl ik dit schrijf
zit ik aan de droge graankorrels met een glaasje ontkalkt water. Dat stoppen
met roken gaat zonder problemen, van het gebrek aan bier ga ik alleen maar trillen
maar dat eten jongen...
Ik hou vol, en laten we
dit afspreken: als we vijftien kilo kwijt zijn gaan we een avond bier drinken. Dat
lijkt mij een mooie beloning. Op mijn werk zien de vrouwen op het kantoor al
dat ik slanker ben. Ik heb het zwaar maar hou wel vol maatje.
Ha Vester,
Gisteren had ik een
onbalansdag.
Het begon uitstekend.
Havervlokken met magere melk, aangelengd met water. Die laat je dan een uurtje
staan zodat de boel zich volzuigt, dan even in de blender en voila! Een
heerlijk voedzaam ontbijtje, in combinatie met een lekker kopje zweef-thee.
Maar: honger!! Nu begrijp ik wat ze doormaken in Afrika. Ik vind dat ze het
lijnen daar wel wat ver doorvoeren trouwens.
Tussen de middag ging het
ook wel met twee sneetjes geroosterd brood en daarop een extra dun plakje
kipfilet. Dat alles aangevuld met een hele mandarijn. Met schil. Dat mag. Zonde
om weg te gooien als je zo'n honger hebt. Moet je ook eens proberen. Klein
bittertje, maar voedzaam!
Enfin, halverwege de
middag werd ik gebeld door een vriend, of we even de kroeg in gingen? Ik zei
gelijk dat ik dat niet kon doen omdat ik voorlopig geheelonthouder ben
geworden. Maar hij drong aan want ik kon ook water bestellen en het was gewoon
gezellig om even te gaan. Je begrijpt: in bier zit ook veel water. Ik ging voor
gaas. 's Avonds had ik een voetbaltraining, dus toen kon ik die biertjes er
gelijk weer aftrainen gelukkig. Alleen jammer dat er daarna weer bier gedronken
werd door iedereen en ze zomaar voor mij ook bestelden.
Vestergaard, ik schaam
mij diep. Maar ik pak de draad weer op. Ik struin alle forums af voor tips.
Zelfs die van de Viva. Zo erg is het al met me gesteld. Ik las er iets over
zwangerschapshormonen. Nou ken ik die maar al te goed van mijn ex, maar je
schijnt ze ook te kunnen nuttigen en dan val je af als de brandweer. Helaas heb
ik geen vrouw in huis, en ze is ook niet zwanger. Dus ik kan de dag niet beginnen
met een lekker glaasje ochtendurine. Ik ga dus maar een vrouw zoeken Vester.
Liefst zwanger, of anders snel zwanger.
P.s. ik heb een nieuw
spel bedacht voor in de zomer, als we dan nog steeds afvallen. Jeu de Boulimia.
Na elk potje dat je verliest verplicht braken.
Beste Wijers,
Ontbijt; 30 gr Kellogs
met magere yoghurt, nepsuiker en een kiwi.
Tussendoor; een kop thee
en een plak ontbijtkoek.
Lunch; twee bruine
boterhammen. Een met ham en een met sandwichspread. Glas optimel.
Tussendoor; kop cup a
soup, twee rijstewafels cheese, twee dropjes.
Diner; kool uit de wok
met rulgebakken gehakt en wat gedroogde tomaten. Toetje: optimel vla.
Tussendoor; twee keer
thee, country cookies en een fles spa rood.
Dit alles heeft me 800
gram in 1 dag doen afvallen. Ik voel me voor de rest best in orde alleen heb ik
wel wat slaapstoornissen en ben een beetje duizelig af en toe. Op mijn werk kan
ik me niet zo goed concentreren maar ik ga het volhouden. Hoe is het bij jou?
Hou je het nog een beetje vol?
Vandaag liep ik langs de
Gall en Gall en zag daar binnen overheerlijke bieren staan, ik heb me gelukkig
kunnen in houden. Op dit moment zit ik aan de mandarijnenschillen wat overigens
zorgt voor een goede stoelgang. Van mijn buurvrouw krijg ik vanavond nog een
super-dieet (ik stuur het je morgen wel op). Ben vandaag gaan rennen naar mijn
werk, was heerlijk maar heb wel een beetje last van mijn bovenbenen.
Volhouden hoor! Groet,
Vestergaard
Hallo Vester,
Ik ben erg benieuwd naar het
dieet van je buurvrouw. Zo te zien zitten er in ieder geval eetbare zaken
tussen. Dat lijkt me fijn, want gisteren heb ik niets gegeten. Wel een kilo
aangekomen trouwens, knap he? Met dank aan mijn nieuwe ontdekking in onze
strijd: Herbalife.
Herbalife was bij mij
alleen bekend van aftandse autootjes met grote HERBALIFE!!! stickers op de achterruit. Je ziet nooit een dikke
Audi of fijne Mercedes met zo'n sticker. Laat staan een goeie Bentley of
glimmende Jaguar. Nee, het zijn altijd wagentjes van minstens vijftien
jaar oud, walmend en rokend als een oude verffabriek en op zijn
minst net zo hard stinkend. En dan de bestuursters. Het zijn al-tijd vrouwen.
Héle lelijke vrouwen, in de overgang. Graatmager van alle Herbalife pillen,
drankjes, supplementen en weet-ik-veel-wat nog meer. Over het graatmagere lijf
zit vormeloze Max Havelaarkleding of hangen van die Afrikaanse doeken
gedrapeerd. Maar goed, onze situatie vraagt om serieus testen en alles
proberen. Dus ik naar de zweefwinkel voor een flink pakket Herbalife. Gelijk
goed aangepakt:
- 2 bussen 'Formule
1'. (Formule 1 in een bus, hoe
bedenken ze het?)
- 1 pot N-R-G
(ehh..., jahaa! Dat moest! Hard nodig!)
- 1 pot Vezel en kruiden
tabletten.
Ik dacht: laat ik het
maar goed aanpakken. Dus gelijk een HERBALIFE!!! centimeter van vijf euro erbij
gekocht voor mijn buikomvang, en een HERBALIFE!!! pillenvermaler voor 7 euro zodat ik de vezel
en kruidenpillen gewoon door mijn shakes kon roeren. Nou, en toen kon het feest
beginnen. De hele dag door zuipen, maar dan op een andere manier dan we tot
voor kort deden Vester..
Mijn hoop dat het
misschien een beetje in de buurt zou komen van een milkshake van de snackbar
bleek ijdel. Op de verpakking stond: aardbei. Mijn smaakpapillen zeiden:
Kabeljauw.
In ieder geval was mijn
honger weer verdwenen door die smaak en ik kwam de dag goed door. 's Avonds vol
verwachting op de weegschaal, met als resultaat +1 kilo. Wóest was ik. Naar
beneden gestormd om op de verpakking het consumentennummer van Herbalife te
zoeken (24x7 aan de lijn!). Toen kwam de aap uit de mouw. 'Gefeliciteerd met uw
aankoop van dit aankompakket, om snel te herstellen van uw ondergewicht'...
‘Zo gaat het niet langer’,hoor
ik mijn vrouw tegen me zeggen. Klaarblijkelijk maakt ze zich zorgen over het
feit dat ik in 5 dagen tijd ruim 4 kilo ben afgevallen. ‘Heb jij een beter
plan?’ vraag ik haar terwijl ik een slokje van mijn rozebottelthee neem. ‘Een
vriendin van me is pas bij een diëtiste geweest’. Ik aarzel even en vraag dan het adres van de
afvalgoeroe...
Nog geen kwartier later
zit ik op mijn vrouw d’r fiets met mandje en bloemen op het stuur en fiets
tegen de wind in naar de afvalgigant. Als ik in de vinexwijk haar huisje met
een walgelijk truttig tuintje zie ben ik in staat om direct terug te keren,
maar ik besluit toch om even binnen te wippen. Op de voordeur staat met grote
letters Pleun van de Hengel, diëtiste en voedingscoach.
In een tot wachtkamer
omgebouwd vinexhalletje neem ik plaats tussen een aantal vrij forse dames.
Links van me zit een dame van rond de vijftig met een jurk die gemaakt is van
jute. Ze zit te hijgen alsof ze net de marathon in een recordtijd heeft
gelopen. Aan de andere kant zit een wat jonger exemplaar driftig te wordfeuden.
Ik besluit de Libelle te gaan lezen waardoor ik niet eens door heb dat ik
geroepen word. Uiteindelijk hoor ik alsnog een hard ‘Heer Vestergaard!’. Ik sta
op en begeef me naar de onderzoekskamer.
‘Dag, ik ben Elly’, zegt
een enorm forse dame van achter haar bureau. Ik neem plaats en vraag me af of
deze vrij gezette vrouw werkelijk iets weet van afvallen. Dan vertel ik haar
dat ik al bijna vijf dagen niks gegeten heb en daardoor al ruim vier kilo kwijt
ben geraakt. Met grote ogen kijkt ze me aan en zegt me dat ik direct moet
stoppen met zo drastisch af te vallen. Ze krabbelt een paar gerechten voor de
komende week op een blaadje en vraagt me op de weegschaal te gaan staan. 91
kilo noteert ze, en mompelt wat onverstaanbaars. ‘Gaat u eerst maar even naar
de snackbar en hou u de komende week aan dit dieet’, zegt Elly streng. Als ik
buiten op de fiets spring lees ik het briefje.. ‘Eet alles wat je lekker vind
en drink daarbij groene thee. Tot volgende week... Liefs Elly’.
Wijers ik ga natuurlijk
niet naar Elly luisteren , ze is volgens mij niet helemaal goed bij haar hoofd
gezien het feit dat ze zelf minstens dertig kilo te zwaar is. Nee, ik heb mijn
plan getrokken ik blijf mijn koers volgen.
P.s. ik begin zichtbaar
magerder te worden
Hallo Vestergaard,
'Papa, wat eten we
vanavond?' vraagt mijn zoon aan me. Het is vader-weekend, en op halve kracht
probeer ik me daar doorheen te slaan. 'Eh... Jullie eten worteltjes, gebakken
aardappeltjes en een kippepootje. Papa ook. Worteltjes dan.' Mijn
zoon begrijpt het niet, maar een uurtje later is hij uitermate dankbaar
voor onze domme actie wanneer het overgebleven kippepootje wordt
verdeeld tussen hem en zijn zusje. Kwijlend kijk ik toe hoe mijn nageslacht met
het grootste gemak deze heerlijke maaltijd naar binnen werkt. Ik heb zojuist
een handje worteltjes op en bij elkaar opgeteld een rijstkorrel of
twintig.
Ondanks de bepaald
niet misselijke porties zijn de koters nog niet uitgegeten.
'TOETJE!!!' wordt er vol enthousiasme geroepen. Ik benijd ze. Slanke jonge
goden, maar schuiven als een bootwerker.
Helaas is papa
vergeten om een toetje te kopen. De gevolgen daarvan laten niet lang
op zich wachten: het grut is zwaar beledigd en begint te klagen. Dat kan
ik voor geen meter hebben na dat hongerwinter-rantsoen wat ik zelf net heb
mogen nuttigen, en ik snauw dat ze dan maar lekker bij de buren moeten gaan
eten. Zoon staat prompt op en maakt aanstalten om inderdaad richting de buren
te lopen. Van wie hij dat heeft: geen flauw benul.. Met ingehouden woede hou ik
hem tegen, en nadat ik eerder overwoog om de postbode te vangen en in de oven
te mikken heb ik nu neigingen om deze kleine Hans en Grietje te roosteren.
Gelukkig kunnen de bijdehandjes nog geen klok kijken, en zonder pardon meld ik
dat het de hoogste tijd is om te gaan slapen.
's Avonds heb ik een film
gekeken, met een kopje teringthee en drie soepstengels. De weegschaal
meldt 200 gram minder. Dat is verdomme hetzelfde gewicht als twee plakken
roggebrood man! Mijn lijf staat kennelijk ook al op standje
noodvoorziening.
Vester, succes en tot
ziens. Ik ga even aan een stoelpoot knagen.
Hallo Wijers,
Weet je nog dat we
vroeger in de kroeg bier zopen als water? Van laat in de middag tot vroeg in de
ochtend dronken we soms wel een liter of vijf. Nu moet ik bekennen dat ik
me na zo een avondje doorhalen de volgende dag niet altijd even goed voelde.
Maar ik mis het gevoel van ongegeneerd drinken, al dan niet in combinatie
met sigaretten en meestal afgesloten door een vette bak shoarma.
Na een grondig onderzoek
op het internet ben ik gisteravond rond half zeven naar de Aldi gegaan en
heb een liter of wat magere melk gehaald. Ik las namelijk dat magere
melk heel gezond is (veel gezonder dan bier of cola) en dat het zou
zorgen voor een uitstekende balans in combinatie met een afname van het
lichaamsgewicht. Laat dit nu net het doel zijn waar wij ons mee bezig houden..
Thuisgekomen plofte ik
neer op de bank en schonk de eerste halve liter magere melk in. In het voor ons
gebruikelijke tempo klokte ik het goedje in één ferme teug naar binnen. Na een
klein boertje nam ik nog een halve liter. Pas bij de vierde halve liter moest
ik naar de wc. Normaal als ik bier drink moet ik al rennen na de eerste
halve liter. Tegen twaalf uur gooide ik de tiende halve liter naar binnen en
voelde me plotseling heel erg slecht. Ik rende naar de wc en moest daar hevig
lozen (dit keer uit een andere uitgang). De hele nacht heb ik liggen draaien
van de enorme pijn in mijn buik en ben in totaal ongeveer 21 keer mijn bed uit
gegaan naar het toilet. Mij is altijd verteld dat bier slecht voor je is, maar
nu ik in dezelfde hoeveelheid melk heb gedronken weet ik wel beter. Ook voor
melk geldt dus duidelijk: geniet maar drink met mate. Gelukkig ben ik wel
weer vier ons lichter...en jij, weeg je al 85 kilo?
Hou vol Wijers , ik heb
het ook moeilijk.
Hallo Vester,
Sorry dat ik gisteren
niets heb geschreven. Gisteren ben ik namelijk gaan sporten. Dat ik de vorige
regel ooit zou schrijven is al een wonder. Dat ik de dag uiteindelijk heb
overleefd ook.
Na het nuttigen van een
heerlijk ontbijtje bestaande uit twee stuks toast 'sahara style', een kopje
gore thee en een ongeschild mandarijntje ben ik de schuur ingedoken. Daar stond
namelijk een erfstuk: een racefiets die van mijn opa is geweest. Dat ding is
nadat hij ging hemelen naar mij gegaan. Wellicht als laatste boodschap: 'ga
eens een keer sporten'. Nu zou ik dat dan ook echt gaan doen.
Onder een laag stof
waarvan je een trui kan breien trof ik de fiets achter in de schuur aan. Ik
dacht: ik til hem even naar buiten. Ik was er alleen niet op berekend dat
racefietsen kennelijk minstens honderd kilo wogen vroeger, en dus verrekte ik
de eerste rugspier van de dag. Toen ik de fiets uiteindelijk naar buiten had en
hem eens goed bekeek dacht ik dat het nog best wat kon worden. Misschien een
ouderwets ding, maar soit.. Allereerst moest ik de banden oppompen. Dat ging
best ok en ze bleken niet lek. Toen moesten zadel en stuur op de juiste hoogte
gezet worden, want ik ben vrij lang terwijl mijn grootvader in een
paddestoel had kunnen wonen. De moeren zat muurvast en met loswrikken schoot ik
uit. Het gevolg was een flinke snee over mijn linkerhand en wat mij betreft
mocht het hele project toen lekker in de brand vliegen, maar ik heb
doorgezet..
Het werd geen succes
Vester. Toen ik wat sportkleding had aangetrokken (een joggingbroek en een trui
kon ik nog wel vinden) en enthousiast op de fiets sprong kreeg ik de trappers
haast niet rond, zo zwaar ging het. Eenmaal op gang was het niet slecht, en ik
had al gauw een flink vaartje. Ik kreeg er lol in en ik fietste lekker door het
recreatiegebied op een kilometertje van mijn huis tot ik bij de golfbanen kwam
waar het fietspad gewoon tussendoor loopt. Daar ging het mis. Ik zag een eindje
verderop een vrouw gaan afslaan die zo dik was dat ze zelf ook als bunker had
kunnen dienen. Angstig voor een dodelijk golfballetje kneep ik in de remmen.
Die ik niet bleek te hebben. In paniek gooide ik toen in volle vaart mijn stuur
om, dat daarop gelijk afbrak en tussen mijn spaken terecht kwam. Ik kwam tot
stilstand op een andere wijze dan ik gehoopt had, namelijk schurend over het
asfalt..
Ik moet zeggen, zo'n
ritje in een ambulance is best bijzonder om eens mee te maken. En een infuus,
whooohoe, daar ga je pas hard van! Uiteindelijk bleken mijn verwondingen
mee te vallen en na een nachtje ter observatie mocht ik vanochtend weer naar
huis. Ik heb wel wat leuks meegekregen om te testen: een ziekenhuisdieet!
Hoi Wijers,
Wat rot voor je dat je zo
onderuit bent gegaan op de fiets. Ik hoop dat het alweer een beetje met je
gaat.
Ik kon natuurlijk niet
achterblijven om wat te gaan bewegen. Toen ik gisteren onderuit gezakt een pak
magere melk leeg zat te lurken voor de tv attendeerde mijn vrouw me erop dat ik
ook wat aan sport moest gaan doen. Ik surfde wat op het internet en kwam al
snel bij aqua-joggen uit..
Vanmorgen ben ik naar het zwembad gegaan en
heb me in mijn zwembroek gehesen. Om half tien stond ik in een bad van acht bij
acht meter samen met ongeveer zestig andere te dikke mannen en vrouwen vrolijk
te hossen op muziek van Corrie en de Rekels. De les duurde volgens de folder
normaal gesproken vijftig minuten. Maar na een klein half uur werd de les flink
in de war geschopt door een opstootje tussen eerst twee maar later tientallen
hevig om zich heen meppende bejaarden. Even dacht ik dat ik bij een workshop
aquarellen was beland..
Je begrijpt dat de les
voortijdig is afgebroken en ik dus zonder goed gevoel naar huis ben gegaan. Op
de weegschaal zag ik dat ik nog geen 2 ons was afgevallen. Ik trok mijn
sportschoenen aan en liet toen met behulp van de tuinslang de kliko vollopen
met kraanwater. Het moet een belachelijk gezicht zijn geweest maar ik ben toen
met de kliko 2 kilometer door het park gaan aqua-joggen. Na een half uur kwam
ik zwaar buiten adem weer thuis en was meer dan een kilo kwijt. Nu zit ik aan
de groene thee met een bakje droge rijst..
Ik heb het zwaar maar zie
resultaat!
Groeten van Vestergaard.
Hallo Vestergaard,
Aqua-joggen, wat een goed
idee! Het is een stuk minder gevaarlijk als fietsen vermoed ik, ondanks
die vechtende bejaarden.
Misschien kom ik ook wel
aqua-joggen, maar ik probeer eerst wat anders: de Slim 'n Lift
afslankbroek! Het is een lekker strak broekje onder je kleding en je moet er de
hele dag in lopen. Niet voor mannen bedoeld, dus de pijn aan je strak naar
achteren getrokken piemel en klootzak moet je voor lief nemen. Maar het
resultaat is dan verbluffend aldus Slim 'n Lift: binnen een maand of twee ben
je zonder te sporten slank. En mocht je cellulitis hebben dan is dat ook gelijk
verdwenen. Wonderen bestaan dus! En dat voor maar dertig euro per broekje, ik
heb er gelijk drie besteld. Amazing!
In afwachting van mijn
nieuwe broekjes hield ik gisteren het ziekenhuisdieet aan. Ik begrijp na mijn
valpartij waarom ik het heb meegekregen: ze noemen het ook wel een crash-dieet.
Gelukkig hoef je weinig te bereiden, want ik beweeg nog niet zo makkelijk met
alle kneuzingen, builen en schrammen.
Het voornaamste onderdeel
van het ziekenhuisdieet is beschuit. Ik heb gisteren bij elkaar 5 beschuiten
weggekauwd. Over elk beschuitje deed ik meer dan een uur, want er mocht
namelijk niks op. 's Avonds uitgebreid gedineerd, met een halve krop sla en
twee tomaten.
Vester dit moet niet te
lang meer duren want ik sta op het punt van instorten. Ik ben nu vijf kilo
kwijt maar dat voelt als dertig kilo. Ik heb trek in bier en biefstuk, gebakken
aardappeltjes met mayonaise en als toetje een flinke sigaar en een glas
whiskey.
Hallo Wijers,
Zwervend over het
internet kwam ik op een site waarop ik iets interessants las. Ik koekelde “afvallen
zonder te bewegen” en las daar iets over zweten. Het enige dat je er voor nodig
hebt is een strak zittend plastic regenpakje en plakband of elastieken.
Ik nam bus achtenzeventig
naar de Hema en moest me daar inhouden om me niet te goed te doen aan de
overheerlijke rookworsten. Aan de kassa van de rookworsten-gigant betaalde ik
een doorzichtig plastic regenpak (2 a 3 maten te klein) en een rol stevig (let
op! Stevig!) duct-tape. Op de terugweg in de de bus fantaseerde ik al over het
feit dat dit wellicht de sleutel was in onze strijd tegen overtollige
kilootjes.
Toen ik thuiskwam ben ik
stiekem de schuur ingekropen en heb me daar eerst ingespoten met
siliconenspray. Als je dit vergeet dan krijg je het te kleine regenpak met geen
mogelijkheid aan. Ik ben toen als een wezenloos gaan trekken om het pak over
mijn vette benen via mijn te dikke kont over mijn enorme pens naar mijn
schouders te krijgen. En nu komt het belangrijkste van het verhaal... Vergeet
niet om de hals, je enkels en je polsen goed af te plakken met de tape!
Het mooie van deze outfit is dat je eroverheen
gewoon je dagelijkse kloffie aan kan. Mijn vrouw had in het begin niet eens
door dat ik volledig ingesealed was. Gewoon even de trap op lopen met dit pakje
is alsof je de marathon loopt, het zweet gutst werkelijk overal tussen vandaan.
Toen ik na een dag het pak uittrok kwam er drie-en-een-halve liter zout water
vrij..
Uiteraard heb ik weinig
gegeten en alleen maar thee zonder suiker gedronken. Ik hou het bijna niet meer
vol Wijers!!
P.s. ik ben ondertussen
al zeven kilo lichter , hoeveel ben jij al kwijt?
Hallo Vester,
Mijn weegschaal gaf
gistermorgen aan dat ik zes kilo ben kwijtgeraakt in een week tijd. En dat was
nota bene nog voor mijn dagelijkse donatie aan “den porceleinen doosch”. ‘Dat
is motiverend!’ riep ik en ik stapte blij onder de douche. Ik keek naar beneden
en ook dat stemde me vrolijk, want het is toch fijn om je eigen gereedschap te
kunnen zien hangen. Het enige wat me wat zorgen baarde was het gebrek aan
spiermassa, en ik moest daar ondanks de pijnlijke eerdere ervaring toch maar
werk van te maken. De meest logische stap: een proefles bij de sportschool. Ik
besloot om daar ’s middags heen te gaan.
Terwijl ik met veel
moeite mijn lunch van twee beschuiten aan het doorslikken was ging de deurbel.
In mijn gedachten opende ik de deur en stond er een verdwaalde pizzabezorger
met twaalf gratis pizza’s. Of de postcodeloterij met het enige wat mensen ooit
schijnen te winnen: een bak Ben & Jerrys ijs. Mijmerend liep ik naar de
voordeur, en uiteraard was het gewoon de postbode. Daar had ik geen trek in,
dus ik pakte de doos aan en sloot de deur. Het bleken mijn nieuwe Slim ’n Lift
broeken te zijn, amazing! Gauw kleedde ik mij uit en ik trok er eentje aan.
Zoals te verwachten viel werd mijn lichaam ingesnoerd op een manier zoals
vrouwen in de middeleeuwen een corset droegen. Ik voelde me als een wandelende
rollade. Mijn kloten werden mijn lijf ingedrukt en ik kon amper nog ademhalen,
maar ik zette door. Ik trok mijn Joggingbroek erover aan, en trok een trui aan.
Zo toog ik naar de sportschool. Vester, ik kan het je aanraden..
Mijn
instructeur bleek een instructrice. Sandy, 22 jaar oud. Een beetje
ordinaire naam en dat paste haar ook wel, maar mijn god! Wat een wijf. En wat
een lijf! Als een mak slaap liet ik mij door de diverse slachtbanken leiden en
deed alles wat de kauwgom kauwende ordinaire godin mij opdroeg. Nu kwam het
geweldig uit dat ik stiekem een strakke broek droeg onder mijn joggingbroek,
want anders waren de rapen gaar geweest. Enfin, ik heb me aangemeld voor
prive-les en Sandy en ik hebben er zin in! Morgen ga ik weer. En als ik eenmaal
dat wasbordje heb Vester... Wie weet!
Er zit wel een nadeeltje
aan. Ik stierf nu werkelijk waar van de honger na alle inspanningen. En ik had
niks in huis, uit zelfbescherming. Ik heb geen vrouw meer die me beteugeld, dat
geluk heb jij wel. Op een gegeven moment hield ik het niet meer. Ik ben de tuin
van de buren ingeslopen. Het is zielig voor de buurvrouw, ik weet het. Maar
zo’n touw met pelpinda’s eraan, die kosten vast niet veel..
Hallo Wijers,
Na ruim een week gezond
leven voel ik mij slechter dan ik me ooit gevoeld heb. Ik word gek van die
cellulitis op mijn bovenbenen. Van mijn oma heb ik een recept gekregen waarmee
je bovenbenen weer strak worden. Het is even wat werk maar het resultaat is werkelijk
verbluffend.
Allereerst zet je een
pannetje kokosmelk op laag vuur en laat dit in een minuut of dertien rustig
aanbranden. Voeg bij dit goedje een halve ui en een schil van een mandarijn.
Als dit alles een half uur heeft gekookt laat je het afkoelen onder een oud
laken (geen theedoek want dat werkt niet). Bij een temperatuur van 12,5 graden
voeg je er vijftien bossen rozen bij en mix je het met een staafmixer. Als het
goed is heb je nu een bijzonder onaantrekkelijk uitziend papje.
Pak nu een gewone huis-,
tuin- en keuken-verfroller (van de Gamma of de Karwei) en een verfbakje. Rol
het geheel goed uit en smeer het op de wat bobbelige huid. Nu is het belangrijk
dat je het na het aanbrengen direct inpakt in de aluminiumfolie. Ik laat het
meestal een uur of zes zitten en trek het er dan af.
Nu komt het belangrijkste
onderdeel: Afspoelen,afspoelen en afspoelen. Spoel je het niet af dan zit je
binnen vierentwintig uur bij het brandwondencentrum. Dus: met ruim water
afspoelen. Desnoods met de tuinslang. Het resultaat zal je werkelijk verbazen
en een bijkomend voordeel is dat je er gemiddeld 3 ons van afvalt (mooi
meegenomen). Wijers, ik heb weer de benen van een jonge god.
Hou vol Wijers, ik blijf
meedoen.
Hallo Vestergaard,
Ik val maar gelijk
met de deur in huis: mijn sportcarriere is weer ten einde.
Na mijn verschrikkelijke
ontbijt van een ongeschilde sinaasappel en een droge craquotte begaf ik mij om
negen uur ’s morgens naar de sportschool. Mijn instructrice Sandy stond al
klaar om mij een lesje te leren. ‘Heb je er een beetje zin in?’ vroeg ze, en ik
zei dat het eraan lag wat ze daarmee bedoelde. Ze negeerde mijn antwoord en
zonder dralen leidde ze mij een ruimte waarin vrij luide Zuid-Amerikaanse
muziek werd gespeeld, en waarin zo op het oog een stuk of twintig vrouwen wat
met hun lichaamsdelen stonden te schudden.
Sandy liet een
kauwgombelletje klappen en zei: ‘We beginnen met Body Pump meneer
Wijers. Zo worden de spieren lekker warm en lang, en je krijgt er een
uitstekende conditie van.’ Ik mocht achterin de ruimte een plekje zoeken. Ik
kwam naast een vrouw van een jaar of veertig te staan wiens lichaam zo
uitgezakt was dat je haar op de tast nooit als vrouw zou
herkennen. Ze keek me vuil aan, en ik keek vlug voor me. Toen moest
ik eerst drie keer met mijn ogen knipperen voordat ik geloofde wat ik zag. Voor
mij stonden twee bloedmooie jonge meiden met verdomd weinig kleding aan die
zich beiden even omdraaiden en mij naar mij lachten. Nog voor het circus begon
voelde ik het al loeiheet worden...
Sandy klom op een soort
podium voorin het zaaltje, en ze had nu een microfoontje aan haar shirt. Ze
begon op de maat van de muziek mee te huppelen en te bewegen, en schreeuwde
commando’s naar ons volgelingen. In keurige harmonie begonnen al die vrouwen te
bewegen, te dansen, en vooral ook regelmatig diep naar voren te buigen waardoor
er nog maar weinig voor mij verhuld bleef. Vestergaard, ik heb meegedanst of
mijn leven ervan afhing. En ik had daarbij een uitzicht waar je alleen maar van
kan dromen.
Dat was ook precies wat
ik iets te veel deed. Bij een wilde armzwaai landde mijn hand pontificaal op de
kont van het eerder al kwaad kijkende loeder naast mij. Die begon onmiddelijk
te gillen als een speenvarken, hard en hoog en boven de muziek uit. De muziek
stopte en iedereen draaide zich om. ‘VUILE SMEERLAP! DIE VIEZE VUILE SMEERLAP
GREEP ME ZO BIJ MIJN KONT!’ schreeuwde het onmens uit. Ik wist even niets uit
te brengen, en dat was kennelijk het bewijs voor de rest van deze horde vrouwen
dat ik schuldig was. ‘Vies ventje!’ klonk het, en ‘ik dacht het al toen hij
binnenkwam’. De twee meisjes voor me keken me vuil aan. ‘Jullie
snappen toch ook wel dat ik die mevrouw nog niet met een stok aan zou willen
raken?’ fluisterde ik, waarna de twee meiden glimlachten maar ik van opzij (hoe
toepasselijk!) een slag voor mijn kop kreeg van het vermeende
slachtoffer.
Enfin. De les werd
gestaakt, en Sandy begeleide mij onder flink wat geroezemoes en af en toe een
kreet richting de uitgang. ‘jij neemt het woord lidmaatschap wat te letterlijk’
beet ze me toe. ‘Je bent geroyeerd, ga je maar schamen. Tot ziens.’
Vester, ik geef het
sporten op. Maar het afvallen niet. Zou liposuctie iets zijn?
Hoi Wijers,
Je zat je misschien af te
vragen waar ik gisteren uithing en waarom ik niks te melden had. Ik heb er
echter een goede reden voor.
Na mijn ontslag had ik
gistermorgen om negen uur een afspraak bij het UWV. Na een droge bak muesli en
een banaan toog ik naar hun kantoor in Rotterdam. Toen ik de spreekkamer
binnenkwam zat de moddervette Gerda (mijn begeleidster) al op me te wachten met
een grijns op haar gezicht die niet veel goeds beloofde. In het kader van
"iedereen moet werken voor zijn geld" dacht mevrouw dat McDonalds wel
wat voor mij zou zijn als werkplek.
Ik kreeg van Gerda een enveloppe mee die ik
aan ene Stanley af moest geven. Ik wandelde maar de McDonalds op de Coolsingel
en melde me bij Stanley. Die had een figuur waar wij, al zouden we nog 12 jaar
doorgaan met ons dieet, nooit aan zouden komen. Tijdens ons gesprek liet
Stanley mij de keuken zien waar de sla op de broodjes gedaan werd en waar de
hamburgers werden gebakken. Nu begrijp je natuurlijk direct dat het toen flink
mis is gegaan..
De geur van spek en vers
gebakken vlees in combinatie met mijn enorme honger leidde er toe dat ik
plotseling van Stanley wegrende. Ik nam een snoekduik op de grilplaat en griste
er een stuk of wat halfrauwe hompen vlees vanaf. Sheila (haar naam zat
vastgeprikt op borsthoogte) gilde als een halalgeslachte koe naar Stanley en
deze kwam met stoom uit zijn oren op mij afgelopen. Wat er toen gebeurde dat
verbaasde mij zelfs, ik sprong als een jong hert zo over de balie heen en wrong
me door het wachtende publiek naar buiten.
Buiten heb ik het op een
loopje gezet maar na een kleine honderd meter werd ik al in de kraag gevat door
de grote klauwen van Stanley. ‘Wij bellen altijd de politie in dit soort
situaties’, blafte de brede neger me toe. Nog geen uur later zat ik in de cel,
ontdaan van al mijn bezittingen en met een honger van hier tot Tokyo. De hele
nacht heb ik het moeten doen met een homp oud brood en een thermosfles lauwe
thee. Thuisgekomen lag er al een brief van Gerda op de mat. Of ik even op
kantoor wilde komen aanstaande maandag..
Je begrijpt dat ik met
deze schamele voeding weer de nodige onsjes ben afgevallen. Maar Wijers, ik ben
bang dat ik ontspoor. Toch, ik ga het volhouden...
P.s. ik ben 7.8 kilo
kwijt tot dusverre.
Hallo Vester,
Ik ben weer afgevallen,
en flink ook. Anderhalve kilo in 24 uur. Lees rustig hoe ik hem dat geflikt
heb. Maar doe het in godsnaam niet na..
Van een meisje op Twitter
die onze afvalperikelen op de voet volgt kreeg ik een geweldige tip: Het
‘Pinguin-Ontgift-Dieet’. Dit klinkt volstrekt idioot en dat meldde ik haar ook.
Maar deze dame bleek het serieus te menen. Zij is afstammeling van de Eskimo’s,
en daar gebruiken ze dit ‘zelfreinigende dieet’ volop. Met dit dieet worden
tegelijk met het afvallen alle gifstoffen uit je lijf gehaald.
‘Het is heel simpel’
schreef ze me. ‘Het enige wat je mag eten is Pinguinvlees, maar dan wel zo veel
als je maar wilt. En daarnaast drink je water. Gewoon smeltwater, van sneeuw.
Je zal zien, je verlies minimaal vijfhonderd gram per dag, en je bent weer
helemaal schoon van binnen. Daarom worden eskimo’s zo enorm oud.’ Nou
Vester, het leek me niet gek! Het enige probleem: wij wonen natuurlijk niet in
Alaska..
Het eerste wat in mij
opkwam: ik roof een pinguin uit Diergaarde Blijdorp.Maar dat idee liet ik toch
maar varen. Een dierentuinkaartje kost mij teveel geld. Ik besloot even te
zoeken in mijn ‘alternatievenboek voor keukenprinsen’. Daarin kan je alle
alternatieven vinden die er zijn voor als je iets niet in huis hebt maar je te
lui bent om naar de winkel te gaan.
Pinguinvlees bleekt nauw
verwant te zijn aan gans. Nou woon ik toevallig aan een sloot, en daar zitten
die beesten in overvloed. Teringbeesten vind ik het! Blazen, schijten,
dreigen... Nu was het tijd voor revanche. Nu zou ik ze kunnen terugpakken! Van
een goede vriend leende ik een waadpak en een speciaal soort glazen knuppel.
Daarmee toog ik richting de sloot, en ik verstopte me in het riet. Het duurde
niet lang of er kwam een gans voorbij gezwommen. Ik sloeg onmiddellijk en
onverbiddelijk toe, en de gans was nu van mij. Ik plukte hem gelijk kaal aan de
waterkant, en liep er mee terug naar huis.
Nu was het zaak om hem zo
goed mogelijk klaar te maken. De oven bleek het beste, en na wat
voorbereidingen schoof ik de gans de oven in. Al snel begon het heerlijk te
ruiken en ik verheugde me op eindelijk weer eens onbeperkt eten. Nu moest ik
nog gauw smeltwater regelen. Dat was een probleem. Mijn vriezer is zo’n
anti-ijs ding, dus er groeide niks aan de wanden. Maar ik bedacht me dat
regenwater eigenlijk net zo goed smeltwater is. Ik liep met een pannetje naar
buiten en schepte wat uit de regenton. Ik keek er niet in. Vester, dat had ik
beter wel kunnen doen..
Enfin, ik schonk mij een
groot glas water in en dronk het in 1 teug leeg. Het smaakte naar de dood, maar
het zou mij goed doen. Dus nam ik nog een glas. Na vijf minuten begon mijn maag
te borrelen alsof ik tien liter spa rood naar binnen had gegoten. Een zware
kramp schoot door mijn darmen, en nog voor ik wankelend de wc had bereikt begon
ik uit alle gaten in mijn lijf leeg te lopen.
Vester, vooral de
achterzijde. Het spoot uit mijn arie alsof ik een brandslang had ingeslikt.
Mijn lijf stond compleet in lichterlaaie en mijn ingewanden leken uit te willen
breken om een rondje door de kamer te marcheren. Het zweet knalde uit alle
porien, mijn neus leek wel de niagra falls en zelfs mijn ogen begonnen
onhoudbaar hard te tranen.
Bij elkaar heeft de
ellende vierentwintig uur aangehouden. Op dit moment zit ik zeer voorzichtig op
de bank aan een kopje bouillon te lurken. Ik hoop dat het binnen blijft. Toen
ik zojuist de bouillon stond te koken bedacht ik me trouwens dat er al een dag
een gans in de oven stond te rotten. Ik trok de braadslee eruit, en strompelde
naar de tuin om het beest in de kliko te mikken. Toevallig wierp ik een blik in
de regenton die naast de kliko stond.. En daar lag ‘ie.. Hoe ‘ie er ooit in
terecht is gekomen in me een raadsel. Ik heb er een foto van
gemaakt..
Vester, kijk uit. De dood
loert op ons!
Hallo Wijers,
Nu we al bijna 2 weken
bezig zijn met onze strijd tegen de overtollige kilootjes besloot ik vanochtend
om eens voor de spiegel te gaan staan. Na eerst op de weegschaal in de badkamer
te hebben gestaan liep ik poedelnaakt
naar mijn slaapkamer. Ik opende de kledingkast waar aan de binnenkant een
spiegel van twee bij een meter hangt. Met gesloten ogen ging ik ervoor staan
nadat ik eerst de lamp had aangedaan. Eerst gluurde ik heel voorzichtig door
een kiertje tussen mijn wimpers door, maar toen besloot ik om mijn ogen gewoon
te openen en eens goed te kijken naar mezelf..
Mijn god, Wijers wat ben
ik geschrokken. Hoewel de weegschaal aangeeft dat ik 8,15 kilo kwijt ben is dat
in de spiegel niet te zien. Sterker nog, ik zag de kwabben nog duidelijker dan
voor dat we begonnen met ons dieet. Bij het omdraaien schrok ik me werkelijk
helemaal kapot. Mijn kont zag er uit als een uit het raam van een flatgebouw
geflikkerde vuilniszak. Eer dat op een natuurlijke manier weer in normale vorm
is gaat volgens mijn berekening op zijn minst vijf jaar duren.
Wijers ik ga de boel
proberen te versnellen. Vanmiddag ben ik voor vijfendertig euro naar een
intake-gesprek geweest bij Dr. Helmfleisch. De kliniek zit gewoon bij mij
achter in de vinexwijk op een zoldertje. Dr. Helmfleisch is een keurige man, ik
schat zo rond de vijfenveertig jaar, en hij heeft me nadat ik me voor hem had
uitgekleed volledig bekrast met een watervaste stift. Overal waar hij zijn
vetzuiger in kan duwen heeft hij een keurig rondje getekend. Ik heb van hem een
pro forma nota van 2498 euro gekregen. Als Achmea een beetje mee gaat dokken
dan kan ik over 2 weken bij hem terecht.
Wijers ik zie dit niet
als valsspelen... ik hoop dat jij er ook zo over denkt.
Hallo Wijers,
Mijn god wat ben ik
geschrokken van hoe jij erbij lag op de intensive care. Wat een snoeren en
metertjes zitten er op dit moment aan jou vast. Ik heb nog even met je
behandelend arts gesproken maar ook hij vond het niet echt verstandig om zo
drastisch af te vallen. Toen ik thuis kwam heb ik dan ook maar gelijk een
biertje genomen en een klein (lees: KLEIN!) zakje ribbelchips. En je raad het
nooit, ik ging daarna op de weegschaal staan en ik zag tot mijn verbazing dat
ik een halve kilo kwijt was geraakt.
Als je weer zelf kan
ademen dan haal ik je op en trakteer ik je op een pintje in onze stamkroeg,
maatje. Volgens de dokter waar ik mee heb gesproken waren je bloeddruk en
hartslag toen ze je naast je bank in de huiskamer vonden gelijk aan die van een
honderd-en-vijfjarige. In je maag zijn bacterieen gevonden die zich normaal
huisvesten in de darmen van ossenlijken..
Wijers ik weet dat je graag van mij wil met
afvallen en ik gun het je ook van harte, maar je moet wel je grenzen kennen. Ik
heb in je koelkast thuis een varkenshaas achtergelaten om aan te sterken. Wijers,
in het ziekenhuis zullen ze goed in de gaten houden, ik ga nog even door met
mijn strijd tegen de kilos..
Sterkte, als de slangen
weer los zijn, hoor ik weer van je.
Hallo Vestergaard,
Je zal me gemist
hebben, en ik jou ook. Ik heb erg veel gemist afgelopen week..
Het is fijn dat de arts
die jij gesproken hebt vertelde dat ik naast mijn bank in elkaar was gezakt. Ik
had hem op het hart gedrukt om dat te vertellen, omdat ik me schaamde voor het
echte verhaal. Maar ik speel open kaart al is de waarheid pijnlijk.
Op zaterdag schreef ik
mijn laatste bericht aan jou over mijn mislukte eskimo-dieet. Ook de dag erna
had ik het zwaar, met moeite hield ik de bouillon binnen. Maar die avond ging
het al beter, en ik kreeg een verschrikkelijke vreethonger dat het niet leuk
meer was. De volgende ochtend moest ik boodschappen gaan doen. Nou ken ik
mijzelf, en met de gruwelijke honger die ik had is er geen houden meer aan in
de supermarkt. Dus ik had netjes met mijn “Appie-app” een boodschappenlijstje
gemaakt en uitgerekend hoeveel geld ik mee moest nemen, zodat ik niks extra’s
zou kunnen kopen. Daarna ging ik op pad. Ik was echter nog geen minuut in de
supermarkt of ik kreeg een blackout..
Toen ik weer bijkwam had
ik een prachtige witte jas aan, met mouwen die aan elkaar gestikt zaten en geen
uitgang hadden. Ik lag in een ambulance, en er stond iemand boven me een
injectiespuit klaar te maken. Ik begon keihard te brullen dat die vent weg
moest wezen met dat ding maar hij was onverbiddelijk en hop, daar ging de naald
mijn nek in. Toen werd het weer zwart voor mijn ogen..
De volgende keer dat ik
bijkwam was in het ziekenhuis waar jij me bezocht hebt. Er stond nu geen
broeder meer naast het bed met injectiespuit. Wel een politieagent met
notitieblok. Waarom ik het gedaan had vroeg ‘ie. Omdat ik van niks wist en hem
dus niet kon helpen werd hij eerst kwaad, maar later draaide hij bij toen ik
vertelde over onze afvalrace en mijn blackout. Hij vertelde me wat ik had
gedaan.
Allereerst heb ik op de
broodafdeling het onderdeel ‘slagroomtaarten’ bezocht. Ik heb uitgebreid
verpakkingen open staan rukken en met grote happen zo’n drie taarten aangevreten.
De dienstdoende bakkersdoos wilde mij tegenhouden. Dat was geen best idee.
Onder het roepen van WORST! WORST! WORST! heb ik haar twee keer in d’r armen en
benen gebeten, en toen het nog rauw bleek heb ik gepoogd om het mens in haar
eigen oven te proppen en te braden. Omdat het niet paste heb ik losgelaten,
waarna ik de afdeling vleeswaren heb bezocht. Het schijnt dat ze op dit moment
nog bezig zijn om de palingworst en kipfilet van het plafond te krabben. In
ieder geval heb ik minstens een kilo gegrilde kippepootjes en spareribs naar
binnen staan werken op een manier die zelfs op de kinderboerderij not done is.
Na de vleesafdeling
schijn ik nog een tocht langs diverse andere afdelingen te hebben gemaakt,
waarbij met name de rookworsten, de chocola en de jodekoeken het moesten
ontgelden. Toen ik net mijn tanden zette in een rauwe bevroren zalmmoot ben ik
van achteren beslopen door een opgeroepen arts. Die zette HOP een injectie in
mijn rug, waarna ik neer ging en in die dwangbuis ben gehesen..
Vester, ik ben uit
het ziekenhuis nu en ik ben genezen van deze onzin. Ik zit op drie kilo van
mijn streefgewicht. Is het een optie om te stoppen met deze ongein, en ons
lekker te richten op het testen van soorten Belgisch bier en wat ze precies met
je doen? Of anders nieuwe vrouwendingen, zoals de hele dag in de auto zitten en
nooit je bestemming vinden? Hoever zit jij van je streefgewicht? Toen ik je zag
in het ziekenhuis dacht ik eerst even dat je al overleden was zo mager...
Groeten van Wijers
Hallo Wijers,
Na het lezen van je
bericht heb ik mezelf nog maar eens goed bekeken in de spiegel. Het resultaat
van bijna een maand lang muesli en droogvoer in combinatie met groene thee
heeft mij geen windeieren gelegd. Mijn god, wat ben ik een mager scharminkel
geworden..
Toen ik las dat jij zo
van me geschrokken was heb ik besloten om maar weer eens flink te gaan eten.
Voor ons avontuur kon ik met gemak vier cheeseburgers en een pak roze koeken
naar binnen werken, nadat ik een bak bami en een hap saté gegeten had. Ik besloot dus om een maandmenu te
gaan halen bij de plaatselijke sambalgoeroe.
Toen ik binnen stapte
en de geur van kleffe bami met zoetzure rode saus opsnoof kon ik me al bijna
niet inhouden. Na het glatis bieltje en een hap kloepoek ging het luikje omhoog
en duwde Tjang er 4 volle bakken doorheen. 'Sambal bij!’, riep de brildragende
voormalig-iPhone-assemblage medewerkster. Ik keek schichtig om me heen en
fluisterde dat ik de bakken aan de balie op zou eten. Net nadat ik het haar had
verteld dook ik met mijn baardje van zes dagen in de bak vol met slierten. Bak
twee, een ondefiniëerbaar soort hamstervlees volledig ondergedompeld in rode
zure saus ging ook nog wel.
Na deze twee bakken heb
ik de rest laten staan en ben in slaap gevallen op de wc nadat ik alles via de
ingang er weer had uitgegooid. Om half twee ‘s nachts kwam Tjang me van het
toilet af halen om me te escorteren naar mijn bakfiets die voor de deur stond.
Thuisgekomen had ik nog wat buikkramp en heb ik er nog even over na gedacht..
Wijers, we gaan wat
anders testen. Ik wil weer lekker kunnen eten en vooral een lekker biertje
drinken. Het is genoeg geweest.
Wijers, ik hoor wel wat
onze volgende missie gaat worden.
